HongKong en Macau

In de vroege ochtend van donderdag 15 december ben ik samen met Julia, Karina en Miriam afgereisd naar HongKong. De wekker luidde ’s ochtends al om 3.30 uur. Echter toen Miriam om half vier door de gang liep, bleken Julia en Karina een uur voor vertrek van bed gegaan, omdat ze samen een kopje thee wilden drinken. Hoe gek kun je zijn en ik lag nog lekker in mijn bedje. Om 4.00 uur stond de taxi voor de deur en zijn we met de taxi naar het vliegveld gegaan. De rit duurde echter maar een half uur in plaats van een ruim uur, doordat er geen kip te bleven was op de weg. Doordat we al ingecheckt hadden, konden we zo door om te gaan boarden. We zouden om 7.10 uur vliegen, maar vanwege onbekende omstandigheden vlogen we pas rond 7.45 uur. De vlucht was goed verzocht door Cathay Pacific en het ontbijt was ook erg lekker. En het beste was dat ik ook nog eens heel veel beenruimte had, terwijl ik bij het raam zat!!! De vlucht duurde iets minder dan 2 uren en toen we aankwamen was het net na 9.30 uur en zijn we direct door de douane gegaan en zijn we op weggegaan naar de Chinese ambassade, omdat alle drie de meiden een visum voor China nodig hebben. Ik ben toen bij een cafeetje met de bagage gaan zitten om een tweede ontbijt te nemen. Na een kleine twee uur kwamen de meiden terug en hebben we geluncht in een plaatselijk restaurant wat een zakenman ons had aangewezen. Daarna zijn we naar onze hostel gegaan. The Golden Island Guesthouse. Toen we eindelijk de kamer kregen, bleek de kamer superklein te zijn en de badkamer was een toilet met een douche erboven. (Leuke combinatie)
Nadat we onze spullen hadden weggelegd, hebben Miriam en ik een PowerNap genomen en zijn Julia en Karina naar het park gegaan. Op een gegeven moment hadden we afgesproken om samen wat bezichtigingen te gaan doen. Eerst zijn we door het park gegaan, daarna zijn we door de duurste winkelstraat gegaan van HongKong. Hier is alleen maar Chanel, Louis Vuton en veel meer dure winkels te vinden en het is normaal dat de klanten buiten in de rij staan te wachten tot ze naar binnen mogen. En als er een zeer belangrijke klant is dan wordt de hele winkel gesloten voor deze klant. Ook waren er heel veel verschillende juweliers en een armband kostte minimaal 300.000 euro. En dan had je het over een normale armband.
Hierna zijn we doorgegaan naar de promenade. Aan de andere kant van het water op het andere eiland kon je alle belangrijke bedrijven/ondernemingen van HongKong vinden. Onder andere Philips en ING. En natuurlijk stonden de twee bedrijven naast elkaar. Lang leve Nederland! Iets verder op de promenade was The Avenue of Stars. Dit is een straat waar allemaal Aziatische bekende/belangrijke sterren een eigen ster hebben met hun naam en soms handafdrukken en hun handtekening. En natuurlijk herkende ik een aantal sterren, ik had ook niet anders verwacht als echte filmliefhebber. Na the Avenue of Stars zijn we terug naar het centrum van Kowloon gegaan om daar te eten. Ik had overheerlijke rijst met bief en heerlijke paprika’s en champignons. Eén ding is zeker als ik thuis ben, ga ik dit recept ook klaarmaken en dan heerlijk met eetstokjes opeten, het moet namelijk wel op de traditionele stijl. Na het eten zijn we teruggegaan naar de Promenade om de lichtshow te zien. De lichtshow was heel indrukwekkend. Het is een show waarbij vanuit alle belangrijke kantoren van het andere eiland, verschillende lichten laten schijnen voor ongeveer een halfuur. Hierna zijn we teruggegaan naar de hostel om heerlijk te gaan slapen.

Vrijdagmorgen waren Julia en Karina vroeg opgestaan. Het zijn namelijk hele vroege vogels en Miriam en ik hebben heerlijk uitgeslapen om daarna te gaan ontbijten in het park. Daarna zijn we met z’n vieren naar het andere zuidelijke eiland gegaan om met een historische tram naar een berg te gaan en daarna naar the Peak. Dit is een groot gebouw waarbij je de hele skyline van HongKong kan zien. Helaas was het lichtelijk bewolkt waardoor we niet de volledige skyline konden zien, maar het was alsnog amazing, maar er was wel een scherpe lucht, omdat de zon er doorheen probeerde te komen. Na the Peak zijn we naar de Chinese ambassade gegaan om de paspoorten op te halen. Later hebben we om 12.15 uur Ahong ontmoet. Hij woont namelijk al sinds 2006 in HongKong en Kim had gezegd dat ik naar HongKong moest en dat ik dan Ahong moest bezoeken. We hebben met z’n vijven geluncht. Hij had heerlijke typische gerechten besteld. Alles was echt superlekker. En na twee zeer gezellige uurtjes, betaalde hij ook nog de lunch!!!
Na de lunch zijn we naar een busopstapplaats gegaan. Ahong had ons namelijk geadviseerd om naar Stanley gegaan in het zuiden van HongKong. Toen we bij de opstapplaats kwamen, bleek er een rij van minstens 200 meter te staan, maar we besloten toch op te stappen. Na twintig minuten zaten we in het minibusje op weg naar Stanley. Na een klein uurtje waren we bij Stanley aangekomen. Stanley is een plaatsje aan de zee met het strand met een leuke promenade en met een plaatselijke markt. We hebben heerlijk op de promenade rondgelopen. En over de markt geslenterd en na een paar uurtjes zijn we weer teruggegaan naar Kowloon. Eenmaal teruggekomen in Kowloon, besloten Miriam en ik weer te gaan eten bij het buitenrestaurantje waar we de avond ervoor hadden gegeten. Ik besloot hetzelfde weer te gaan eten en nu ook verse krabsalade erbij te nemen. Dit was echt verrukkelijk en een heerlijke combinatie. Na het eten hebben we nog een dessert gehaald. Ik had een soort van chocoladewafel. Daarna besloten we terug te gaan naar de hostel waarop ik besloot nog even de ladiesmarket over te gaan. Ik heb erg genoten op deze markt. Het afdingen is hier een dagelijkse zaak. De belangrijkste tip van Ahong voor het afdingen is: Als je gaat afdingen zeg dat je het product voor de helft van de prijs koopt, als ze nee zeggen, loop dan weg, als ze je echt het product willen verkopen dan komen ze wel achter je aanrennen en verkopen ze het product voor wat je gezegd hebt. MAAR ga NOOIT onderhandelen over de prijs, want dan ben jij de persoon die altijd verliest. Deze techniek heb ik ook gebruikt en datgene wat ik graag wilde hebben voor een bepaalde prijs heb ik ook gekregen. Wat heb ik toch ook een mazzel. Na de ladiesmarket ben ik teruggegaan naar het Guesthouse om lekker bij te komen en van de avond te genieten.

Zaterdagmorgen hadden we rond tien uur ’s ochtends afgesproken bij de ferry om de oversteek naar Macau te maken. Om elf uur konden we met z’n vieren met de ferry de oversteek van een uur maken. De kosten voor een retourtje Macau kosten slechts 30 euro. Hierdoor is het heel goedkoop om de oversteek te maken. Nadat we door de douane waren en op het vasteland in Macau aangekomen waren, kregen we het advies om in een gratis shuttlebus van een casino te gaan om zo naar het centrum van de stad te gaan. Dit hebben we gedaan en na een klein kwartiertje waren we in het centrum met een aantal grote en erg mooie casino’s. Hierop besloten we om de stad te gaan bezichtigen. Eerst hebben we geluncht in een plaatselijk restaurantje. Ik had sinds tijden weer eens Singapore Miefang, wat het heb ik dit gemist zeg. Ik weet wel dat als ik thuiskom de Singapore Miefang vaak zal blijven eten, want dit is zoooo verrukkelijk. Na het eten zijn we opzoek gegaan naar het Portugal in Macau. Na een korte wandeling kwamen we bij een aantal kerken uit. Dit waren kerken met een hele mooie Portugese structuur. Nadat we de kerken, vroegere bibliotheek en andere gebouwen bekeken hadden, vervolgden we onze weg. Op een gegeven moment kwamen we in een straat uit met de Portugese stijlen, dit was zo schitterend. Ik had niet verwacht dat het zo mooi kon zijn. Ook kwamen we op een plein uit waar de Portugese structuren erg goed zichtbaar waren. Nadat we onze weg vervolgd hadden, zijn we doorgegaan na een ruïne van een kasteel. Hier waren alleen de muur en de trappen nog van over. Daarna gingen we door naar de fort op een berg, hierdoor hadden we een erg goed en mooi uitzicht over Macau. Dit was erg mooi. Nadat we de Portugese wandeling gedaan hadden, zijn we teruggegaan naar het casinogebied. Het begon namelijk al te schemeren en de lichten van de casino’s gingen aan. Dit was echt een schitterend gezicht. We besloten om een andere bus te nemen naar het casino The Venetian. Dit is het grootste casino van Macau. En natuurlijk ook het bekendste casino van Azië. Hier gaan alle vrouwen en kinderen namelijk heen om te gaan shoppen terwijl de mannen in het casino te vinden zijn. En ’s nachts liggen de kinderen op bed en zijn de vrouwen ergens in het gebouw te vinden, misschien om nog meer te shoppen. Het casino telt namelijk 330 winkels. Van Zara tot Victoria Secret. En van LaCoste tot Converse. Alle prijsklasses zijn hier te vinden en elke favoriete winkel die niet in Nederland te vinden is. Ook heeft het winkelgebied een echte hemel, een gracht met gondola’s, huizen nagebouwd uit Venetië. Dus als Venetië over een aantal jaren zal verdwijnen is er tenminste nog een tweede Venetië nagebouwd. Nadat we bij de McDonald’s gegeten hadden (ja die is ook in het casino te vinden), zijn we gaan shoppen. Na het shoppen wilde Karina gaan gokken. Ze was echter nog nooit in een casino geweest en wist niet wat er te verwachten is en wat er verwacht wordt in een casino. Maar als je maar wilt gokken voor twintig euro moet je natuurlijk niet naar The Venetian. Maar jah, dat wist zij natuurlijk niet. Na het gokken zijn we weer gaan winkelen, maar helaas helaas, we hebben niets gekocht, omdat we geen ruimte in onze bagage hadden.(Ooh jaah, en we konden ook nog een hotelkamer huren in het casino) Na een hele lange dag/avond/nacht, zijn we ergens op zondag teruggekomen in HongKong.

De zondag zijn we ’s ochtends gaan ontbijten in het park, nadat we onze spullen gepakt hadden. Daarna zijn we met de Metro naar Lantau Island gegaan om verder met de kabelbaan te gaan. We waren iets voor 11 uur aangekomen bij de kabelbaan en na een wachtrij van 2,5 uur kwamen we eindelijk bij de kabelbaan. We hadden ondertussen al kaartjes en wat ons opviel was het feit dat de oudere mensen de rij gewoon oversloegen of voordrongen. Om half twee waren we gelukkig aangekomen. Eerst hebben we geluncht en voordat onze lunch kwam, begon het te sneeuwen. Jawel het was aan het sneeuwen terwijl het mooi weer was. Het was namelijk kunstsneeuw. Na de lunch zijn we op weg gegaan naar de grootste Boeddha van de wereld. Dit was echt een prachtig gezicht. Nadat we naar de top beklommen waren om de Boeddha van dichtbij te kunnen bekijken, zijn we met een bus naar het vissersdorpje Tai-O gegaan. Dit is een vissersdorpje met heel veel armoede. Er zijn heel veel contrasten met de rest van HongKong. Het is net of je ergens in Zuidoost-Azië aankomt. Toen we in Tai-O aangekomen waren, hebben we een boottocht genomen om dolfijnen te spotten, maar helaas hebben we deze dolfijnen niet gezien. Na de boottocht zijn we het dorpje ingegaan en hebben Miriam en ik gezien hoe een vis klaargemaakt wordt. En dan bedoel ik van levend en heel naar levend en in stukken gehakt zonder darmen. Ja, de vis leefde nog terwijl die in vijf stukken op de grond lag en de darmen eruit gehaald werden. Julia en Karina konden dit niet aanzien en zijn in de rij gaan staan voor de bus. Na een klein halfuurtje en bijna het volledige proces gezien te hebben, zijn we ons samen gaan voegen bij Julia en Karina. Ze stonden toen nog ergens achteraan, zo druk was het die zondag met toeristen. Na een wachtrij van nogmaals een halfuur kwamen we nog een koe en een kalf tegen die gewoon rondliepen in het vissersdorpje zonder dat ze bang waren voor de mensen.
Rond half zeven hadden we nog eenmaal met Ahong afgesproken voor het diner. Hij had ons meegenomen naar een typisch restaurantje met typisch eten uit HongKong. Het eten is een mix van Westers met Aziatisch. Het is erg lekker allemaal. Na het eten zijn we naar een dessertrestaurantje gegaan voor een nagerecht. Ahong vertelde mij toen dat het meestal pas na acht uur druk wordt in deze restaurantjes, omdat de mensen dan pas aan het dessert gaan beginnen. Na het eten zijn we naar een andere Nightmarket geweest. Ik heb hier weer heel erg genoten. Nadat we te horen hadden gekregen dat de vlucht met een uur vertraagd was, hadden we langer de tijd om op de Nightmarket rond te lopen. Nadat we onze bagage opgehaald hadden samen met Ahong, bracht hij ons naar de bus voor het vliegveld. Echter toen bleek dat de bus er al stond hebben we snel afscheid van het moeten nemen. Dit was erg jammer.
Nadat we op het vliegveld aangekomen waren en we ingecheckt hadden. Waarbij ik problemen had bij het inchecken, omdat ik niet meer in het bezit was van een geldig visum voor Taiwan (iets wat ik al wist) deed de stewardess erg moeilijk. Ik moest al mijn papieren laten zien die ik had. Na een heel gedoe en gezoek op het internet naar mogelijkheden voor visums voor Nederlanders, liet ze me eindelijk inchecken. Ze vertelde dat het echter wel eens lastig zou kunnen worden om Taiwan in te komen en ze vroeg of ik dit risico wel nemen wilde, maar ik had geen andere keus en de andere studenten van Ming Chuan die hetzelfde hadden met hun visum kwamen ook Taiwan gewoon weer in dus ik voorzag geen problemen. Na het inchecken hebben Miriam en ik nog even wat geïnternet en gelezen en toen wilde Miriam nog een Make-up party houden voor ze het vliegtuig inging. Nadat we klaar bij the See Buy Fly, bleken we bijna onze vlucht te missen, dat dachten we tenminste. Maar toen we aankwamen bij de gate na vijf minuten rennen, bleek dat het boarden nog niet eens begonnen was. En natuurlijk kwamen we erachter dat we nog geen drinken gekocht hadden en konden we weer teruglopen. Nadat we eindelijk ons drinken hadden, moesten we ons wel gaan haasten, omdat het boarden toen wel was begonnen. Er was toen al een extra halfuur vertraging bijgekomen. En tijdens het boarden kregen de stewardessen ineens haast en gingen ze met acht stewardessen tegelijk boarden. Ze liepen met de rij mee om iedereen te laten boarden. Nadat we in het vliegtuig zaten, hadden de piloten nog meer haast, want als ze vijf minuten later zouden zijn, moesten we nog een halfuur langer wachten. Uiteindelijk kon onze vlucht beginnen. Ook kregen we nog een nachtmaaltijd in het vliegtuig. Deze was weer erg lekker. Echter de maaltijd op de heenweg was toch wel wat lekkerder. Na een lange nacht en nog een lange terugrit naar de campus, lagen we pas rond half vier in bed. En natuurlijk had ik de volgende dag gewoon college, dus moest ik ook nog eens op tijd uit bed, omdat ik het college nog moest voorbereiden. Met het is me gelukt. Alleen zat ik wel wat gebroken in college en had ik niet echt veel aandacht voor de presentaties.